the master of maraþon...

sagði stjána uppeldisbróður, eða þannig, og erlu spúsu hans söguna af framleiðslugallamyndinni sem birtist í degi - blaðinu - þegar ég var unglingur. þeim fannst það ekki leiðinlegt. svo lögðust þau í rannsóknarvinnu og settu þessa inn á kommentakerfið.

þetta er semsagt sönnun þess að ég er, nú eða var, íslandsmethafi. læknirinn stoppaði eftir 25 tíma og við vorum fjögur eftir. lenti samt í fjórða sæti en fokkit, íslandsmethafi samt. og í numan bol sem setur sko punktinn yfir i-ið.

þarna var ég semsagt ungur og fallegur. nú er ég bara.....

 það má bara klikka á mynd til að lesa sko... 

börstaður... sjitt og sjitt og minna um dýrðir

renndi norður í dag. eða í morgun. ég og eldra dýrið, jökull stokkseyringur. tókum með hann alexander son bróðurómyndar minnar ingvars repúblikana. fósturpabbi er guðsteinn haukur, vinstri maður og einnig á bloggvinalista. móðir hún bryndís bænamær, bloggvinkona.

kommon. þetta bloggsamfélag er eins og kommúna og allir eiga krakka með öllum. meira að segja er yngri sonur lebowski líkur báðum barnsfeðrum hennar... það virðast vera blóðtengsl hér útum allt. sjitt maður.

en. allavega. pikkaði svo yngra dýr, atla reykvíking, upp í varmahlíð en hann hafði verið að chilla á sauðárkróki. keyrði á níutíu alla leið. ógeðslega heiðvirður ökumannsborgari. eða eiginlega alla leið. var jú með börn og unglinga í bíl. þegar ég var kominn í gegnum blönduós þá þurfti ég aðeins að bruna upp eina litla brekku. svona til að drífa sko. kom upp hana og þá niður hinumegin. gleymdi mér í 10 sekúndur og að sjálfsögðu og auðvitað og fokkíng sjúr var löggan þar og blikkaði mig. ekkert sætt heldur bara ljósasjów og læti. börstuðu mig á 109.

ég var ógeðslega sár því ég er svo heiðarlegur dúddi. nú skal ég alveg skrifa undir átak gegn ofsaakstri og háum sektum og allskyns helvítis látum til að stemma stigu við brjáluðum ökuföntum. og sektirnar hafa sko hækkað.

ég er samt ekki glaður að löggan skuli vera að eltast við svona lið eins og mig. eða það sem verra er, hef heyrt fullt af sögum í dag þar sem þeir sekta grimmt alla sem eru yfir 97. fólk sem hefur keyrt i áratugi og er ósátt við að borga helling fyrir fyrsta brot kannski á 100 km hraða. jamm, ég er fúll. auðvitað út í sjálfan mig en líka út í ríkisvald og löggu fyrir að hækka mest fyrir minnstu sakir.

löggukallinn sagði að þetta væri þrjátíuþúsundkall. ÞRJÁTÍUÞÚSUNDKALL fyrir að keyra 389,5 km af 390. á undir 95....akureyrarferðin og grænlandsferðin áttu sosum aldrei að vera grand en halló.. bætir sko ekki úr skák.  og nýi gemsinn verður bara áfram í búðarhillu.

 sjitt, norðlenska laufabrauðið bara þvílíkt súrt.

norðnorðwestur

 

sumarfríið hefur verið bissí í planeringu fyrir grænland. á góðmennum fundi í kvöld kom í ljós að þetta verða væntanlega þrjátíuogníu manns, karlar, konur og börn sem æða westur í hollum.

ísmaðurinn ógurlegi, sá hinn sami og drap hákarlinn með berum höndum hér um árið og á alltaf ísbjarnarkjöt handa svöngum möllum, siglir með hópinn frá kulusuk til tasiilaq, nú eða kuummiit og svo aftur til baka, gegnum ísbreiðuna. klirr klirr og brestir í bát. en veðbjóðslega gaman maður ha...

 

hann segir andskotans og helvíts og djöfulsins í hverri setningu. öll þessi orð. "góðan daginn... andskotans maður he he" snillingur.

skákíþróttafélag háskólans í reykjavík ætlar að ættleiða kulusuk og skákvæða þorpið. hinir hafnfirsku kátu biskupar hafa þegar ættleitt kuummiit og verða þar. eitthvað. jón óskar verður með myndlistarsýningu. fullt af barnaskákmótum og svo flugfélagsmótið helgina 18-19. ágúst. hundrað manns takk fyrir og ég ætla að verða fyrir ofan miðju. það er markmiðið.

atli viðar félagi minn hjá rauða krossinum hefur meldað sig með. líst vel á það og andri bróðir hans er hirðljósmyndari í ferðinni. fullt af góðu fólki. held bara ekkert af slæmu fólki. algjör snilld.

annars er það akureyri strax á morgun. með piltana. halló akureyri. verður kúl. allavega rigning. sjóstöng með pabba. svo veiði í ólafsfjarðará í heilan dag. heimsóknir um víðan völl. dvd og chill. sund og grill.  heim að þvo brækur og sokka og beint til grænlands.

sjitt hvað þetta á eftir að vera tjúllað frí. en ógeðslega næs sko.

slagsmál og gredda á fullu tungli

í gær var viðtal við geir jón, hinn stóra og stæðilega löggukall, stórsöngvara og ég veit ekki hvað. verið var að spyrja hvort það væri eitthvað hæft í því að fullt tungl hefði áhrif á skrílinn í miðbænum um helgar. eða eiginlega var verið að spyrja um hvort fullt tungl hefði einhver áhrif á fólk yfirleitt.

geir jón sagði það svosem ekki rannsakað en margir innan lögreglunnar fullyrtu að sjávarföll og tungl hefði áhrif á hegðun fólks.

sumum finnst þetta prump og algjör vitleysa en aðrir eru á því að eitthvað sé hæft í þessu.

málið er: piltar verða dýrvitlausir á fullu tungli og tjellingar verða graðar. það fer allt á flug. jebbs, ekki spurning og hvort sem þetta er rannsakað eða ekki þá finnur bara fullt af fólki fyrir þessu.

kommon... ég var að vinna á geðdeild í sex ár. á bráðadeild. þegar það var fullt tungl varð allt geðveikt. eða meira geðveikt en vanalega skulum við segja. löggan kom pottþétt með einhverja sem snöppuðu. garanterað.

svo var ég dyravörður í fjögur ár. dauðkveið fyrir helgum þar sem fullt tungl var. strákarnir urðu urlaðir og það mátti ekki segja kókómjólk þá var búið að ráðast á mann. sjitt.

það segir sig sjálft að þegar 60 eða 70 prósent líkamans er vatn þá fer allt að ólga þegar tungl hefur áhrif á sjávarföll ha....

afhverju eru strákarnir ekki bara að sjarmera stelpurnar sem sulla og bulla á fullu tungli fremur en að slást eins og hálfvitar. það hlýtur að vera einfaldara að ná sér í fullnaðarsigur.. bara tjillaður og sætur og fínn frekar en með blóðugt nef og í rifnum buxum.

eða hvað, stelpur???

svo þú heldur að þú getir danzcsað...?...?

þar sem við bræðurnir valgeirsson, hinir eldri allavega, erum margfaldir íslandsmeistar í maraþondiskódansi og eigum íslandsmet í allmörgum greinum, ætluðum við að koma á fót maraþondanskennslu fyrir þá minna lipru.

en sökum tímaskorts mun kennslan fara fram á netinu.

þess má geta að örverpið, hann viddimúr, er eyjafjarðarmeistari í flísalögnum og skjáeinsáhorfi.  myndbönd um það síðar.

það verður að klára myndina sko.

njótið......

http://www.flimmr.se/2006/12/05/finlands-dans-ar-var/

wayne albert bleyle

það er svolítið misjafnt um hvað fólk hér í þessu samfélagi .blog.is dæmi skrifar um. nú auðvitað sem betur fer. sjálfur ætla ég að reyna að komast hjá því að ýta á "blogga frétt" og þvæla eitthvað um það sem búið er að skrifa, en það er bara ég...

ætla líka að reyna að fremsta megni að sleppa því að kommenta á "blogga frétt" færslur, en frekar tjá mig um hugleiðingar fólks. en það er nú bara ég.

en þar sem ég sit hér og er að þvæla um þetta ætla ég samt að tjá mig um litla klausu sem var í blaðinu á föstudaginn, systurblaði moggans. blaði sem ég hef reyndar ekki mikið álit á en les samt yfirleitt.

klausan var með fyrirsögnina "níddist á fárveikum börnum"

fjallaði um að hinn 56 ára gamli wayne albert bleyle hefði á tíu ára tímabili beitt fjölda barna kynferðislegu ofbeldi. líka tekið myndir af þeim og plantað í tölvu sína.

bleyle þessi starfaði semsagt á barnaspítala í san diego og níddist á um helmingi þeirra barna sem hann sinnti þar, sem var töluverður fjöldi á tíu ára tímabili, vænti ég.

tekið er fram að hann beindi sjónum sínum, eins og það er orðað, sér í lagi að börnum sem ekki gátu talað, voru með heilaskemmdir eða í dái.

í framhaldi af pælingum fólks hér, blogvina minna, eins og það heitir, um siðblindu, um stutta fangelsisdóma o.s.fr. finnst mér að þessi maður megi gjarna vera tekinn algjörlega úr umferð. sem hann svosem er en hann fékk 45 ára dóm sem þýðir að hann er orðinn allgamall þegar hann losnar.

þetta er náttúrulega þvílíkur viðbjóður að siðblinda eða önnur andleg röskun er varla notuð sem afsökun. hvað langan dóm fengi hann hér á landi spyr ég nú bara - ha?

 

höfuðborgirnar þrjár

áríðandi tilkynning:

er kominn í sumarfrí. takk, takk, takk fyrir já...

mun halda til í þremur höfuðborgum. Akureyri, höfuðborg íslands.

 reykjavík, höfðuborg suðurlands

og tasiilaq, höfuðborg austur-grænlands.

þetta lítur bara alls ekkert svo illa út ha... hefur verið verra. sjitt hvað ég er sáttur.

jafnvel að hugsa um að fá mér einn öl eða átta. kannski hitti á bróðurómynd ef hann spilar fyrir mig eitthvað fallegt. the wizard með uriah heep kannski...

fimmtíu punda fiskilínan

 

"ég settist upp í aftursætinu og smeygði snörunni um hálsinn á honum. einn snöggur, sleipur, þéttingsfastur rykkur og fimmtíu punda fiskilínan hertist að. hann hrökk lítið eitt við af hræðslu og það var allt og sumt. þú ert á mínu valdi núna, sagði ég."

ekkert skrýtið að maður hafi fílað þættina með dexter. vona að það verði fleiri. yndislegt bara. er með bókina og ætla að lufsast til að lesa hana bráðum, kannski bara í fríinu  þó haugur af öðrum bókum bíði eftir mér hérna heima líka.

því eins og segir á bókarkápu: dexter hefur í rauninni flest það til að bera sem prýða má einn mann; hann er myndarlegur, ástríkur, fyndinn, hjálpsamur, barnslegur og hreint ótrúlega snjall (sjitt, bara eins og það sé verið að lýsa mér ha). En í honum lúra hin myrkustu öfl og þau knýja hann hvað eftir annað til hrottafenginna og miskunnarlausra morða..... úúhúu..

tjáning og tryllingur, staurblankur snillingur

í dag er 24. júli. datt svona í hug, þar sem ég er að fara að undirbúa allskyns hátíðarhöld í tilefni alþjóðlegs geðheilbrigðisdags sem er reyndar í október, og reyndar ásamt fullt af fólki, að vincent van gogh,    hinn litríki gaukur, lést einmitt í lok júlí. jebbs. 29. júlí fyrir nokkrum árum. 1890.

skrifaði einmitt grein um hann og setti á kistuna eða kistan.is tvö þúsund og fjögur og jebbs, í tilefni alþjóðlegs geðheilbrigðisdags. nú, sjálfum finnst mér þetta tímabíl í listasögunni alveg magnað, fyrst impressionisminn og svo expressionismi, kannski vegna þess að ég ligg kylliflatur fyrir afríkanskri list, grímum og þeirri mögnuðu tjáningu sem býr í afríkumönnum þegar þeir taka sig til.

þetta uppgötvuðu dúddar eins og picasso og haugur af liði um aldamótin 1900 þegar afríkönsk list þótti bara skítug og ljót. en varð allt í einu alveg hipp og kúl.

"theo, ég ráðlegg þér eindregið að byrja að reykja pípu; það er góð hjálp gegn þunglyndi, sem reyndar hefur verið að hrjá mig annað veifið að undanförnu” skrifaði vincent van gogh í einu af þeim 650 bréfum sem hann sendi til bróður síns, theodorusar.  Alls varðveittust um 800 bréf hans, til ættingja og vina, en þó aðeins fjögur sem vincent fékk send. þessi bréf eru mögnuð, ótrúlega einlæg og skín í gegn bæði fátækt og þjáning piltsins.

arles, 22. janúar 1889.
gauguin, minn kæri vinur.
takk fyrir bréfið. skilinn eftir einn um borð í litla gula húsinu mínu – sennilega var það hvort eð er skylda mín að fara síðastur frá borði  - en er þó ekki lítið fúll yfir að vinur minn skyldi fara...    
...ó, kæri vinur, að ná fram í málverki því sem tónlist berlioz og wagner hefur gert...list sem getur huggað brostin hjörtu. Já, það eru aðeins örfáir sem skilja þetta á sama hátt og þú og ég gerum!!!
...í sambandi við geðveilu mína eða taugaveiklun – ég veit ekki alveg hvernig komast skal að orði með það – hugur minn hefur ferðast um víðan völl að undanförnu...

“ég verð að vara þig við að menn munu segja að ég vinni myndirnar mínar alltof hratt.
ekki trúa orði sem þeir segja”...  van gogh í einu bréfanna til theo bróður síns. auk þess að rissa og skissa málaði hann oft á tíðum eitt verk á dag svo mánuðum skipti.

sjálfur á ég haug af litum, olíu, akríl, vatnsliti og ég veit ekki hvað. einnig borðtrönur og fullorðinströnur. pensla í tugatali og helling af striga. en hef ekki málað mynd síðan í apríl. plebbi.

æi, erum við ekki öll svolítið speisuð. nema kannski ingvar litli bróðir....

hann er snarkreisí. enda repúblikani.

greinin er annars hérna sko:

http://www.kistan.is/Default.asp?Sid_Id=28000&tre_rod=005|&tId=2&FRE_ID=40055&Meira=1

 

afleikir og aðrir leikir

 

fánar blöktu  í blómavösum og myndir frá grænlandi héngu á veggjum í vin, athvarfinu sem ég starfa í, ásamt landakortum svo allir gætu virt fyrir sér þetta ótrúlega land þegar hópur snillinga kom að taka þátt í grænlandsmótinu í dag.

Glimrandi stemning var, barið á klukkur, yfirleitt réttar, stundum rangar og þrátt fyrir frábærar fléttur voru afleikir glæsilegir á köflum.

eitt stykki stórmeistari mætti á svæðið og kom ekki á óvart að danskættaði íslendingurinn hann henrik danielsen myndi hafa þetta af. fékk hann fimm vinninga af fjórum mögulegum..... hehe nei auðvitað fimm.

hrannar jónsson sigraði guðfríði lilju grétarsdóttur forsetan okkar glæsilega í æsilegu einvígi um annað sætið og hlaut fjóra vinninga. ásamt lilju voru þeir haukur halldórsson,  guðmundur valdimar guðmundsson og arnar valgeirsson, endurtek, arnar valgeirsson... með þrjá vinninga. aðrir komu í humátt á eftir en þátttakendur voru tólf. flestar voru skákirnar reyndar hlaðnar spennu og dramatík og mátaði guðmundur mig til að mynda þegar ég var búinn að taka af honum kjellinguna og ætlaði aldeilis að jarðann...en vúbbs, bara allt í einu daujur... hrannar sagði einmitt að maður væri alltaf að læra nýjar aðferðir til að tapa. jebbs, ég er dúx í því sko.

allir þátttakendur fengu glæsilega vinninga í boði bóka- og tónlistarútgáfunnar SÖGUR þar sem tómas hermannsson, akureyringurinn algjörlega nýkvænti - og til hamingju með það tommi - ríður rækjum.

að aflokinni verðlaunaafhendingu var boðið til kaffiveislu þar sem ís, ávextir og muffins runnu ofaní kófsveitt skákfólk og aðra gesti.

ég og áðurnefndur guðmundur valdimar förum einmitt með hróksliði og allskyns liði til grænlands í ágúst sem er jú ekkert annað en kúl.

          

 nú svo fór ég í garðabæinn í kvöld og spilaði fóbbolt í tvo tíma. maður er sko búinn að vera í íþróttum í allan dag ha.