kveðja til österby

 

týpískt fyrir mannvininn, kvenréttindabaráttukonuna og manneskju með ríka réttlætiskennd. kistan var borin út af átta ungum konum. lagði sitt af mörkum en tilbúin að leggja málin í hendur yngri kynslóðarinnar.

allt eins og blómstrið eina

upp vex á sléttri grund

fagurt með frjóvgun hreina

fyrstu um dags morgunstund,

á snöggu augabragði

af skorið verður fljótt

lit og blöð niður lagði, -

líf mannlegt endar skjótt.

 

sigrid österby var sjálfboðaliði í vin, athvarfi rauða krossins, og hafði opið á sunnudögum. meðlimur góðs hóps sjálfboðaliða. hún var dönsk í aðra röndina en íslensk í hina, kennari og listmeðferðarfræðingur og græddum við á því. hélt hún utan um myndlistina sl. vor sem endaði með stórsýningu, "uppreisn litarins."

hún færði mér eitt sinn litla mynd, sagði að það væri ótækt að ég ætti ekki konu. myndin af konuandlitinu hangir fyrir ofan rúmið mitt. hef allavega eina nálægt....

sigrid var jarðsungin frá neskirkju í dag, athöfnin falleg og stútfull kirkja. það er fólk eins og sigrid sem gerir tilveruna betri. fyrir alla.

Athugasemdir

[Guðríður Pétursdóttir, 19.1.2008 kl. 17:47]