rýnt i syndir. syndir feðranna.

fórum í hópferð nokkur stykki í kvöld að sjá heimildarmynd. syndir feðranna. um drengina í breiðuvík fyrir vestan. má segja að sé býsna átakanleg. reyndar svo átakanleg að einhver sagðist ekki sofa í nótt vegna reiði.

manni finnst reyndar ótrúlega lítið hafa komið útúr öllum þessum innilegu loforðum sem gefin voru eftir hina miklu fjölmiðlaumfjöllun sem var hér fyrir stuttu. veit að mönnum var boðin tími hjá sálfræðingi sem átti að vera fyrsta markmið. veit reyndar að einn var boðaður nú fyrir nokkrum dögum. sem er dálítið seint, finnst mér.

nú er það þannig að ég hef í gegn um tíðina kynnst sjö mönnum sem voru þarna sem piltar. sá yngsti var átta ára.

ég spurði einn nýlega út í árin þarna og hann sagðist bara fá í magann þegar hann hugsaði um þetta. annar sagði mér sögu sína fyrir nokkru og var brosmildur. þarna hefði verið góður piltur, nokkru eldri, sem var góður við hann. kenndi honum fótbolta og var góður leikfélagi. en svo allt í einu dimmdi yfir hinu brosmilda andliti og maðurinn sagði: en svo var það misnotkunin.

jebbs, svo var það misnotkunin. einmitt. ekki fallegar minningar þar.

enginn þessara sjö sem ég kannast við hefur beinlínis átt sældarlíf. sumir myndu segja það fremur slæmt. nú eða bara mjög.

þó hafa nokkrir unnið á sinn hátt úr þessu en á tímabili farnaðist engum þeirra vel. nú gengur vel hjá tveimur. en ekki hjá fimm. menn hafa tekið líf og komið nálægt glæpsamlegum athæfum. svo maður segi ekki meira. en hvað getur maður svosem sagt þegar drengir fá það uppeldi að vera buffaðir fyrir ekki neitt. jafnvel pyntaðir. það er ekki uppbyggilegt þegar maður er kannski átta. heldur ekki þó maður sé tólf. og nám nánast ekkert. nú ekki nema það að vera buffaður fyrir að kunna ekki að skrifa.

hvet þig til að sjá myndina. ekki af því að hún sé skemmtileg. kannski frekar til að átta þig aðeins á því hvað hefur viðgengist hér fyrir ekki svo löngu síðan. yfirmenn þarna hafa ekki fengið um sig fögur orð. enda kannski ekki gáfulegt að ráða sjómann sem yfirmann yfir drengjaheimili þar sem piltar koma frá brotnum fjölskyldum, sem þó var ekki alltaf málið. nú eða bónda. þó var þarna yfirmaður eitt sinn kennari. en málið var að hann var tuttugu og tveggja þegar hann tók yfir. jamm, tuttuguogtveggja.

gisti eitt sinn i breiðuvík. fólkið sem rekur staðinn var yndislegt og skemmtilegt. þetta var hópferð. einn úr hópnum hafði verið þarna sem drengur. honum leið ekki vel meðan við vorum þarna. þá vissi ég ekki eins mikið og nú. ótrúlegt reyndar hvað þetta var eitthvað mikið leyndarmál lengi. samt opinbert leyndarmál.

en það voru gerðar myndir og jafnvel auglýsingar um hvað breiðuvík var frábær staður þarna fyrir þrjátíuogeitthvað árum. paradís á jörð bara. en maður á alltaf að spyrja sig hver gerir auglýsingarnar. hvað býr að baki.

besti og ari alexander hafa gert glæsilega heimildarmynd. hún er sko ekkert fansý. enda ekki ástæða til.

Athugasemdir

[Guðrún Magnea Helgadóttir, 14.11.2007 kl. 21:11]

Hérna er næsta andvökunótt. http://mal214.googlepages.com

[Guðríður Pétursdóttir, 14.11.2007 kl. 21:22]

[Linda Ósk Sigurðardóttir (IP-tala skráð) 15.11.2007 kl. 16:46]

Góð færsla hjá þér og minnir mann einmitt að þessi stóru loforð sem þeim var gefin. Þætti forvitnlegt að vita hvar þau loforð standa og hvað vinnu er búið að vinna með þeim. Ég ætla að sjá myndina, ekki spurning, þó það kosti mig andvökunótt. Sorgleg saga en staðreynd í okkar samfélagi svo mér finnst það hreinlega skylda okkar allra að sjá hana.  Ég vona svo að ráðmenn þjóðarinnar sjái sóma sinn í að sjá hana.