tilgangur lífsins...

 

“Allir voru dánir og sjálfur var ég ekki lengur ungur, nálgaðist fimmtugt, og jafn einmana og tréð í rjóðrinu í skógi mínum, tréð sem eitt hafði staðið af sér storminn daginn áður en styrjöldin braust út. Eina tréð sem stóð áfram í rjóðrinu rétt hjá veiðihúsinu. Nú er nýr skógur tekinn að vaxa í kringum það aldarfjórðungi síðar. En þetta tré heyrir enn hinum gömlu til og fyrir duttlunga náttúrunnar sem kallast stormviðri var allt fallið í kringum það. Og líttu á, tréð lifir samt enn í dag með gríðarlegum óræðum styrk. Hvaða tilgangur er í því?...Enginn. Það vill standa þarna. Það lítur út fyrir að lífið, allt sem lifir, hafi ekki annan tilgang en standa svo lengi sem stætt er og endurnýja sig”

úr uppáhaldsbókinni minni, "kertin brenna niður" eftir Sándor Márai. snillingur. meira um hann seinna.