Frestur veittur

 

Ó hvað lítið markvert gerðist i dag. Vakna, sturta, raka sig og brennt i Mál og menningu. Afgreiddi fullt af frægu fólki. Skemmtilegast að spjalla við Mireyju Samper og hennar spúsa. Hún er kraftaverkapía og ógeðslega flink að mála.  Dugleg þegar sundkrakkarnir svokölluðu komu frá Austur-Grænlandi í haust, gistu í Kópavogi og lærðu að synda. Líka að tefla. Mireya.is

Svo horfði ég reyndar á West Ham vinna Blackburn. La la skemmtun en óska Bóa og HeimsferðaTomma til hamingju. Jú, og Gylfa Orrasyni dómara sem ég þekki ekki en veit að er harður Hammari. Man ekki eftir fleirum!

Át pasta og pepperoni. Skrapp á rsk.is og kíkti á skattaskýrsluna. Sýnist að þetta lið hafi gjörsamlega allar upplýsingar um mig þannig að það er sennilega nóg að ýta bara á "senda". Þar sem ég fæ alltaf hland fyrir hjartað út af þessum skýrslum, þó strangheiðarlegur sé, þá ýtti ég bara á "sækja um frest". Frestunaráráttan er í fullu blússi og ég bara glaður.

Úpps, Halldór Ottó, hinn góði piltur, málari og fiskeldisfræðingur, sem orðinn er Hvergerðingur, hringdi í miðri færslu og við tjöttuðum í tuttuguogtvær mínútur. Um vinnu, bíó, bjór og sílíkon. Margt fleira sosum. Góður drengur hann Dóri litli.

Asskolli er hægt að skrifa mikið um ekki neitt. Samt hættur núna.